Cartoon: De lat van het onderwijs, waar moet ze liggen

Cartoon over de prestaties in het onderwijs. Ligt de lat te laag of te hoog? Het is niet eenvoudig. De lat is doorheen de jaren in ieder geval lager gelegd, om ervoor te zorgen dat zoveel mogelijk kinderen de lat halen. Maar ook het niveau van de betere leerlingen daalt, want ze worden niet meer uitgedaagd. Kinderen lezen niet, ze schrijven fouten bij de vleet. De norm is gedaald en kinderen presteren minder tegenover het verleden, een duidelijke achteruitgang in het schoolsysteem

Cartoon over de lat in het onderwijs. Die wordt steeds lager gelegd met als gevolg dat de prestaties van de kinderen in het onderwijs systematisch slechter zijn dan in het verleden. De norm wordt meer en meer gelegd op de leerlingen die het moeilijk hebben, waardoor de lat voor iedereen zakt. Kinderen lezen te weinig, ze schrijven niet meer foutloos. Het schoolsysteem ken een achteruitgang, er wordt steeds minder verwacht. Maar waar ligt de: lat te laag of te hoog

Thema van de cartoon op deze pagina: De lat van het onderwijs, waar moet ze liggen, klik op de cartoon om naar de volgende te gaan

Cartoon over de zogenaamde lat in het onderwijs. De lat waar de kinderen over moeten om te slagen. Het onderwijs heeft vanaf 2005 aan scholen de raad gegeven om de lat niet te hoog te leggen want dan zou een groep leerlingen het niet halen. Het is natuurlijk een gevaarlijke keuze in een land waar we afhankelijk zijn van onze kennis en intelligentie bij gebrek aan grondstoffen. Als we dan aan het menselijk kapitaal van kennis gaan knabbelen... Het is immers zo dat kinderen doorgaans de makkelijke weg zoeken. Als de norm lager gaat liggen dan hoeven ze niet zoveel inspanning te leveren. Er zijn er altijd die voor zichzelf de lat hoog leggen maar het is ook zaak in het onderwijs om kinderen te leren omgaan met tegenstand. Ze moeten leren dat niet alles makkelijk bereikt wordt, dat sommige uitdagingen wat inspanning kosten. Feit is dat we internationaal vroeger een heel goede reputatie hadden op het vlak van onderwijs en dat er een achteruitgang is ingetreden. De prestaties worden minder tegenover het verleden en het schoolsysteem is niet bepaald aan het bijsturen. De achteruitgang wordt bovendien niet gesteund door de technologische evolutie. Kinderen hebben steeds meer elektronica ter beschikking en betrouwen er steeds meer op. Boeken lezen hoeft niet meer in het onderwijs en schrijven mag al bijna met fouten. Ze chatten immers met fouten en wie maalt om hoofdletters, dt regels. Ook het onderwijs niet meer. Spelingscontrole helpt al heel wat dommigheden te camoufleren. De lat laag leggen is misschien goed om een groep jongeren erover te krijgen, maar verlaagd ook het niveau van zij die ook over een hogere lat raken